به گزارش مرجع وبلاگی دلگان به نقل از وبلاگ حجاب برتر، پوشش زن در برابر مردان نامحرم،
یکی از ضروریات دین اسلام است. در قرآن کریم و روایات وارده از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله)و ائمه معصومین(علیهم‌السلام) و نیز در کلمات فقها، پیرامون وجوب و کیفیت آن تصریح شده است.
البته حجاب اسلامی به معنای حبس زن و دوری از مسائل اجتماعی نیست، بلکه بدین معناست که زن در معاشرت خود با مردان بیگانه، عفت و حیا پیشه کند، موی سر و اندام خویش را بپوشاند و از جلوه‌گری و خودنمایی بپرهیزد.
«شهید مطهری»(رحمه‌الله‌علیه) در این‌باره می‌گوید: «اسلام می‌گوید: نه حبس نه اختلاط، بلکه حریم. سنت جاری مسلمین از زمان رسول خدا همین بوده است که زنان از شرکت در مجالس و مجامع منع نمی‌شدند، ولی همواره اصل «حریم» رعایت شده است. در مساجد و مجامع، حتی در کوچه و معبر، زن با مرد مختلط نبوده است».[1]
برخی با برداشت سطحی از قوانین الهی با حمله به مساله حجاب آن را نوعی ظلم در حق زن دانسته و می‌گویند: چرا زنان مجبور هستند به خاطر سلامت مردان حجاب داشته باشند؟ این عده تصور می کنند که فلسفه حجاب زن، صرفا عدم تحریک مردان است. ایشان معتقدند این مردان هستند که باید بر هوس‌رانی خود غلبه کنند و نباید زن را مجبور به کنار گذاشتن زیبایی کرد.
در پاسخ به این برداشت غلط باید گفت که اولا حجاب جز ضروریات دین اسلام است و شکی در واجب بودن آن نیست. چنانچه خداوند متعال می‌فرماید: « یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا (احزاب/59) ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مومن بگو جلباب‌های (روسری های بلند) خود را بر خویش فرو افکنند، این کار برای این که (به پاک‌دامنی) شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است؛ (و اگر تاکنون خطا وکوتاهی از آنان سر زده، توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده و رحیم است».
در مرحله دوم باید دانست که فلسفه ضرورت حجاب صرفا به خاطر هوس‌رانی مردان نیست، تا نتیجه‌گیری نمود که این لزوم نوعی ظلم به زن است. حفظ سلامت جامعه تنها یکی از دلایل حجاب یا از نتایج آن است نه همه علت. احکام تشریعی اسلام، متناسب با ویژگی‌های تکوینی و به منظور تأمین مصالح و دفع مفاسدی است که افراد را تهدید میکند.
تفاوت زن و مرد در بسیاری از احکام تشریعی، از جمله حجاب نیز نشأت گرفته از تفاوتهای تکوینی آن‌هاست. تحقیقات علمی در فیزیولوژی و روان‌شناسی، در باب تفاوتهای جسمی و روحی زن و مرد، ثابت کرده است که مردان نسبت به محرکهای چشمی حساستر از زنان‌اند و برعکس، زنان در مقابل محرکهای لمسی حساسیت بیش‌تری دارند.[2]
البته در کنار تاکید بر حفظ حجاب توسط زن، به مرد نیز دستور به حفظ نگاه داده شده است. در حدیثی از امام رضا(علیه‌السلام) نقل شده است: «خداوند نگاه کردن به موهای زنان را حرام کرده است؛ زیرا نگاه شهوتانگیز مردان، باعث تهییج جنسی، و تهییج جنسی باعث فساد است».[3]
روشن گردید که کنترل هیجانات مردان تمام دلیل وجود حجاب برای زنان نیست، چنانچه از نظر شرعی زن باید در حالت نماز تمامى بدن خود به غیر از گردى صورت و دستها تا مچ و پاها تا مچ را بپوشاند؛ هر چند نامحرمى در آن‌جا نباشد. اگر نا محرم باشد، باید پاها را نیز بپوشاند.[4]
در کنار همه توجیهات موضوع حجاب که به صورت مفصل بحث شده است به نظر می‌رسد مشکل اساسی کسانی که نمی‌توانند با این مساله کنار بیایند به جهان‌بینی و توحید آنان بر می‌گردد. این‌که بپذیریم این جهان بر اساس هدف مندی و توسط خالقی حکیم ایجاد شده است، تعبد و پذیرش مطیعانه دستورات او را نیز در پی خواهد داشت. همان‌گونه که به پزشک در موضوع سلامتی اعتماد کرده و تمامی دستورات او را حتی در صورت زحمت و هزینه اجرا می‌کنیم.
--------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت
[1]. مجموعه آثار، ج 19، ص 551.
[2]. غلامعلی حداد عادل، فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی، ص 63، به نقل از: «تفاوتهای زن و مرد از نظر فیزیولوژی و روان‌شناسی»، دکتر محمود بهزاد، مجله‌ی نگین، شماره‌ی 134، تیرماه 1355.
[3]. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 14، ص 140، روایت 12. متن حدیث: «حُرِّم النظر الى شعور النساء المحجوبات بالازواج و الی غیرهنّ من النساء لما فیه من تهییج الرجال و ما یدعو الیه التهییج من الفساد».
[4]. توضیح المسائل مراجع، ج 1، مسئله 789.
