"تالاب هیروک" اکوسیستم گردشگری بی نظیر دلگان

به گزارش مرجع وبلاگ دلگان، "هیروک" تالابی کوچک در غرب شهرستان دلگان که با باران های فصلی پر از آب می شود، این تالاب اغلب که بارندگی باشد تا چند هفته و ماه آب دارد.
تالاب کوچک هیروک محل تجمع پرنده های مهاجر از دیگر کشورها است، این تالاب اکوسیستم کم نظیری است که تابحال به ندرت و یا اصلا درباره آن مطالعه و تحقیقی نشده است.
در واقع هیروک در همان محل دلگان قدیم بوده است، انبار قله منطقه غرب بلوچستان که بعد از خشک سالی های اخیر و کوچ مردم از آنجا به نوعی بطور کامل خالی از سکنه شده است.
این منطقه از کم نظیرترین پوشش گیاهی منطقه سیستان و بلوچستان برخوردار است که تاکنون درباره آن هیچ گونه مطالعه ای نشده است.
اگر خواستید به این منطقه بکر و بی نظیر گردشگری سفر کنید، به شهرستان دلگان در غرب استان پهناور سیستان و بلوچستان سفر کنید و از آنجا 15 کیلومتر به طرف رودبار جنوب بروید، به روستای چاه محمد دلگان می رسید، مردم مهمان نواز چاه محمد راهنما و راه بلد خوبی برای شما خواهند بود.
نکته: به طبیعت بکر این اکوسیستم کم نظیر منطقه احترام بگذاریم.

انتهای پیام

هودیان روستای ناشناخته دلگان

به گزارش مرجع وبلاگ دلگان، "هودیان" روستایی کوهستانی، گردشگری و دیدنی در شمال شهرستان دلگان و درون کوه های هودیان و در فاصله 65 کیلومتری از مرکز شهر دلگان قرار دارد.
آبگرم و حمام هودیان زبانزد خاص و عام است، علاوه بر اینها هودیان باغات پرتقال و خرمای زیادی با نخلهای سر به فلک کشیده دارد که گردشگران را فرا می خواند. 

عزاداری های مردم هودیان در ایام عزاداری ماه محرم و حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) شهره خاص و عام است و به سبک کم نظیری در منطقه بلوچستان و به شیوه محلی برگزار می شود.
در هودیان عروسی هایی به سبک سنتی برگزار می شود که قطعا اگر ببینید خاطره انگیزی آن قطعا تا سالها از ذهن شما پاک نخواهد شد. اگر به هودیان رفتید، غذای اناردان را از بانوان هودیانی بخواهید، قطعا لذیذی این غذای بومی و محلی دلگان باعث شیرین تر شدن مسافرت و گردش شما خواهد بود.
کوه های هودیان هم آماده کوهپیمایی خانوادگی می باشد که قطعا باعث آرامش شما خواهد بود.
نکته:اگر به این منطقه سفر کردید به طبیعت زیبای آنجا احترام بگذارید.

انتهای پیام/

"رودخانه کنتی" رودخانه دیدنی و گردشگری دلگان

به گزارش وبلاگ مرجع دلگان، "رودخانه کنتی"یکی از جاذبه های گردشگری و طبیعی دلگان کرانه های شمالی این رودخانه فصلی است که با بارش های باران مناظر طبیعی در آن ایجاد می شود.
برای دیدن این رودخانه از مرکز شهرستان به طرف شمال در جاده هودیان حرکت کنید، بعد از 15 کیلومتر به حاشیه این رودخانه می رسید.
شما می توانید از مسجد شیخ کوچک و درختان خرمایی که در 2 کیلو متری شمال شرقی این رودخانه قرار دارند، لذت ببرید.
جای جای این رودخانه می تواند فضای مناسبی و لذت بخشی باشد برای گردشگری، گردشگرانی که قصد سفر به این رودخانه را دارند.
این رودخانه از کوه های هودیان و بزمان سرچشمه می گیرد و بعد از طی مسیری به کرانه شرقی تالاب جازموریان و در محلی به اسم "روباهی"به این تالاب می ریزد.
نکته: به طبیعت احترام بگذاریم.
به کانال دلگان پرس در تلگرام بپیوندید.
@dalganpress
جهت معرفی شهر و روستا و منطقه دیدنی خود می توانید تصاویر این مناطق را به همراه اطلاعاتی به شماره همراه [phone] ارسال نمایید.

انتهای پیام/

نوروز در بلوچستان/ بهار و بهارگاه

به گزارش وبلاگ مرجع دلگان به نقل از  همه با هم  فصل بهار را در اصطلاح محلی و به زبان بلوچی بهارگاه می­گویند در این فصل که گیاهان طبیعت از خواب زمستانی بیدار می­شوند و شروع رویش گل­ها و گیاهان است مردم نیز خود را برای تحول تکراری هر ساله آماده می­کنند. درکشورپهناور و بزرگ ایران اقوام مختلفی زندگی می­کنند هرکدام از این اقوام دارای فرهنگ و آداب و رسوم خاصی می­باشند و زندگی هر قوم با دیگران تفاوت دارد.

در این قسمت از خاک سرزمین ما که بلوچستان نام دارد و قدمت تاریخی آن به هزاران سال قبل می­رسد در زمان هخامنش گدروزیا- گرویس نام داشت و ایالت چهارونیم پادشاهی ماد بوده است که قوم این سرزمین را بلوچ می­گویند. و از اصیل ترین اقوام آریایی هستند که در این قسمت از وطن سکنی گزیده­اند. شغل اصلی این قوم بیشتر کشاورزی و دامداری می­باشد. کسانی که در دامنه رودها و شهرها زندگی می­کنند به کشاورزی و برخی در دشت­ها و کوها زندگی می­کند که به دامداری مشغول هستند در کتب مختلف تاریخی و سفرنامه­های زبانی از این قوم یاد شده است در شاهنامامه فردوسی هم اسنادی در مورد رشادت قوم بلوچ و کوچ نام برده است. اما به علت بی توجهی برخی از حکام وقت ادوار در گذشته بلوچها مورد حمله و ظلم قرار گرفته اند و همچنین سرزمین بلوچستان به علت عدم دسترسی دشمن پراکنده شده­اند. قوم بلوچ دارای فرهنگی خاص می­باشد که از نیاکان و پدران به ارث رسیده است. لباس و زیور الات زنان و برخی از مراسم این استان هنوز با دیگر جاها تفاوت دارد. بهار و بهارگاه در این قوم جایگاه خاصی دارد و بهار گاه را بهترین فصل زندگی خود می­دانند.

پس از اتمام فصل پاییز و خاتمه در چله بزرگ و کوچک فصل زمستان و نزدیک به عید نوروز مراسم بهارگاه شروع می­شود. پس از اتمام فصل سرما آخر فصل زمستان درختان شکوفه می­زنند. و زمین که در فصل زمستان با ریزش آب باران نیرو بخش گردیده در فصل بهار مورد بهربرداری دامداران قرار می­گیرد. در این فصل کوها، تپه­ها همگی پر از گل و علف می­گردند. و منظره ای خاص بوجود می­آورد. در بهار گاه دامها چاق و چله می­گردند زیرا از مواد غذایی زیادی بهرمند می­گردند. دامداران در این فصل از شهرها کوچ نموده و در دامنه کوها و دشتها چادر برپا می­نمایند و دام و طیور خود را به صحرا می­برند.

شیر، روغن و لبنیات در این فصل فراوان است. در اقوام دیگر در دو فصل سال یلاق و قشلاق صورت می­گیرد. اما در بلوچستان فقط در فصل بهار یلاق صورت می­گیرد. و این فصل بهارگاه است که حدود یک ماه طول می­کشد. در فصل بهار بوته ای به نام بهار می­روید که شبیه به بوته گندم می­باشد که ارتفاع آن 150 الی 160 سانتی متر می­رسد و بسیار مفید است و بهترین علفی است که مورد تغذیه دامها قرار می­گیرد این بوته اگر زیاد باشد توسط دامداران جمع آوری می­گردد و برای زمستان ذخیره می­شود. عشایر بلوچ نیز در مناطق بهارگاهی خود مستقر می­شوند و در این ایام غذاهای محلی مخصوص بهار تهیه و از میهمانان نوروزی با این غذاها پذیرایی می­کنند. مردم بلوچ در طول تاریخ هر آنچه نیاز داشتند با استفاده از امکانات موجود و آنچه در طبیعت خود بلوچستان یافت می­شده تهیه می­کردند. بهترین فصل برای دامداران این استان بهار گاه و بهار است که دامدارن از آن به خوبی بهر برداری می­نمایند.

عشایر بلوچ برای تهیه و تدارک آجیل نوروزی از امکانات اطراف خود استفاده می­کنند خوشه­های یک نوع گندم محلی را که دانه­های چاق و درشتی دارد و از گندم معمولی دانه­های آن درشت تر است و به آن پشمک می­گویند را به همراه پودر زرد چوبه یا گیاه مخصوص محلی به نام هِچک که شبیه زعفران است و رنگ زرد دارد را با شیر گوسفند می­جوشانند و روی تابه محلی به نام تین تفت می­دهند تا خشک شود وبه آن دانکوک می­گویند رنگ آن زرد پررنگ است دانکوک خوش طعم و نرم وشکننده است و با استفاده از مغز درختی کوهی به نام گواتام که شبیه بادام است اما هسته آن کوچکتر از بادام است مغز هسته آن را از هسته جدا کرده و با شیر گوسفند می­جوشانند تا طعم خام و تلخ آن از بین برود و روی آفتاب پهن می­کنند پس از خشک شدن همانند دانکوک نرم و شکننده و قابل خوردن است به آن وَشّک می­گویند و خواص دارویی زیادی دارد اگر هسته گواتام را به جای شیر گوسفند با دوغ ترش محلی بجوشانند خوش طعم و کمی ترش می­شود و به آن تُرُپشَک می­گویند وهمانند وَشَک پس از خشک شدن نرم و شکننده است و طعم لذیذ و ترشی دارد عشایربلوچ برای تهیه آجیل نوروزی دانکوک، وَشَک و تُرُپشَک را مخلوط کرده و از میهمانان نوروزی خود پذیرایی می کنند برای تدارک شیرینی نوروزی نیز علاوه بر تهیه انواع حلواهای محلی به نام حلوا مَدَر، چنگال و حلوا خرما یک نوع حلوای مخصوص نوروزی که از مخلوط خرما با دانکوک و به صورت گرد به اندازه توپ تنیس تهیه می­شود استفاده می­کنند.